Σύμφωνα με τη λαϊκή δοξασία οι Καλικάντζαροι ήσαν δαιμόνια που κατοικούσαν στα έγκατα της γης και εκεί πριόνιζαν το δένδρο της με σκοπό να την εξαφανίσουν. Αλλά την παραμονή των Χριστουγέννων απελευθερώνονταν, έβγαιναν όλοι στην επιφάνεια της γης και κατά τη διάρκεια της νύχτας προκαλούσαν αναστάτωση, ενώ την ημέρα παρέμειναν κρυμμένοι. Την ημέρα των Θεοφανείων με τον Αγιασμό εξαφανίζονταν και επέστρεφαν και πάλι στα έγκατα της γης, έβρισκαν το δένδρο θρεμμένο και άρχιζαν το πριόνισμα πάλι από την αρχή.

    Ιστορίες πολλές όλοι μας έχουμε ακούσει για τους Καλικαντζάρους. Ιδιαίτερα αυτές φούντωναν την περίοδο του δωδεκαημέρου και μας κρατούσαν ξύπνιους την νύχτα.